Wskazówki dla narzeczonych - przygotowanie do Sakramentu Małżeństwa.
UWAGA!!!
NA PÓŁ ROKU PRZED PLANOWANĄ DATĄ ŚLUBU, NARZECZENI ZGŁASZAJĄ
SIĘ DO KANCELARII PARAFIALNEJ, ABY ROZPOCZĄĆ BEZPOŚREDNIE
PRZYGOTOWANIE DO MAŁŻEŃSTWA I ODBYĆ ROZMOWĘ KANONICZNO -
DUSZPASTERSKĄ Z KSIĘDZEM.
Co potrzebne do zawarcia sakramentalnego małżeństwa?
Na pół roku przed ślubem:
- zgłoszenie sie do kancelarii parafialnej, by rozpocząć bezpośrednie przygotowanie do małżeństwa i odbyć rozmowę kanoniczno- duszpasterską z księdzem. (spisanie protokołu przedmałżeńskiego)
• zawarcie małżeństwa, niczym nie przymuszone
• dowody osobiste; numery telefonów
W tym czasie:
- Udział w katechezach przedmałżeńskich (10 katechez)
- Wysłuchanie katechez w Katolickiej Poradni Rodzinnej (w naszej parafii w pierwszą i trzecią niedzielę miesiąca o godz.11.30; rozmowy indywidualne z Instruktorką Rodzinną w umówionych godzinach)
- Udział w Dniu Skupienia dla Narzeczonych
Na miesiąc przed ślubem:
- Dostarczenie metryki chrztu (jeżeli chrzest odbył się nie w naszej parafii)
- Dostarczenie dokumentów USC
- Wpisanie zapowiedzi przedślubnych
Ostatni tydzień przed ślubem:
• Oddanie indeksów w których zawarte są informacje o katechezach, poradni rodzinnej, dniu skupienia i spowiedzi przedślubnej
• Oddanie świadectwa wygłoszonych zapowiedzi (jeżeli jedna z osób jest spoza naszej parafii)
• Podpisanie dokumentów w kancelarii naszej parafii (przez narzeczonych i świadków)
• Katecheza liturgiczna przygotowująca do dobrego przeżycia liturgii sakramentu małżeństwa
Oprawa muzyczna podczas uroczystości zawierania sakramentu małżeństwa.
Sakrament Małżeństwa zawierany jest w Kościele polskim zasadniczo podczas Mszy Świętej. Bardzo to słuszne, gdyż Msza święta stanowi ośrodek całego życia chrześcijańskiego tak Kościoła powszechnego jak i poszczególnych wiernych (KL 41). Jest największym skarbem Kościoła, który od samego Chrystusa otrzymał misję jej sprawowania („to czyńcie na moją pamiątkę”). Nic więc dziwnego, że Kościół otrzymawszy tak cenny dar pilnie strzeże go przed jakimkolwiek uszczerbkiem, wypaczeniem, przeinaczeniem. Strzeże go przed wszelkimi wpływami świata zewnętrznego, wraz z jego zmieniającymi się trendami, modami, gustami. Służą temu wszelkie normy i przepisy liturgiczne ściśle i drobiazgowo określające jak Liturgia powinna być sprawowana, co i kto powinien w niej czynić, a czego czynić absolutnie nie wolno. Dotyczy to również muzyki, gdyż jest ona integralną częścią Liturgii, a więc powinna być taka, jaką jest sama Liturgia – świętą i doskonałą (KL 112). Musi być wolna od jakichkolwiek wpływów muzyki świeckiej, ponieważ przynależy do zupełnie innej kategorii rzeczy – do rzeczy świętych, do sfery sacrum.
Muzyka wykonywana podczas Mszy świętej nie jest bowiem jedynie jej dekoracją, wypełnieniem ciszy czy też „umilaczem czasu”. Muzyka we Mszy świętej nie jest po to, żeby „było fajnie”. Muzyka we Mszy świętej jest Liturgią. Nie całą oczywiście, ale z pewnością jej istotną częścią. Nie może być zatem przypadkowa, byle jaka, nie może być swoistym koncertem życzeń, tworzonym jedynie na zasadzie hołdowania muzycznym gustom młodej pary i ich gości oraz aktualnie panującej modzie. Utwory włączone do Liturgii Mszy świętej muszą być do niej dopasowane tak pod względem treści, jak i formy. Muszą też być kompozycjami liturgicznymi, gdyż Liturgia Kościoła nie dopuszcza do użycia w niej czegokolwiek, co nie jest święte i doskonałe.
Czego zatem nie powinniśmy usłuszeć na Mszy św. ślubnej. Popowej ballady z całkowicie świeckim (i całkowicie nijakim) tekstem, czyli słynnego Alleluja Leonarda Cohena (tak, tak, tego ze Shreka!). Umieszczenie tej całkiem ładnej skądinąd piosenki w Liturgii byłoby nie tylko całkowicie nie na miejscu, (to trochę tak, jakby podczas przyjęcia weselnego zacząć nagle śpiewać chorał gregoriański!), ale ponadto – zważywszy na osobę autora – byłoby wręcz aktem profanacji. Nie powinniśmy usłyszeć też całego szeregu sakro-popowych ckliwych i tandetnych pioseneczek (Jest na świecie miłość, Gdy się łączą serca dwa itp.), których stylistyka muzyczna wywodzi się wprost ze świeckiej muzyki rozrywkowej, a tekst – pomimo obecnych czasami religijnych motywów – jest całkowicie nieliturgiczny. Tego rodzaju piosenki można wykorzystywać na przykład jako tło dźwiękowe podczas składania życzeń, albo podczas weselnego obiadu, ale nie podczas Mszy Świętej. Odpadają też wszelkiego rodzaju sacrosongi i gospele, gdyż muzyka ta jest z gruntu obca Liturgii katolickiej. Wywodzi się ona z amerykańskich kościołów reformowanych (tzw. drugiej Reformacji), szczególnie ze zborów metodystycznych i tam też powinna pozostać.
Cóż zatem pozostaje? Wbrew pozorom wachlarz możliwości jest bardzo szeroki i rozciąga się od tradycyjnego chorału gregoriańskiego poprzez ludowe pieśni nabożne, odpowiednio dobrane.
KL – Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum concilium 4 XII 1963
Drodzy Młodzi,
przyjmijcie okres narzeczeństwa jako opatrznościowy czas dany Wam przez samego Boga. On sam chce być w Waszym życiu. Słuchajcie więc Słowa Bożego, korzystajcie z paschalnej mocy sakramentów świętych i módlcie się za siebie, by odkryć wolę Bożą względem Was, a przez to w przyszłości pięknie wzrastać w miłości małżeńskiej. Nie pozwólcie, by zewnętrze przygotowania zabrały smak duchowego święta jakim jest wejście w przymierze z Bogiem w sakramencie małżeństwa.
Do przeżywania małżeństwa w duchu Ewangelii i zgodnie z nauczaniem Kościoła potrzebne jest należyte przygotowanie oraz świadome podjecie wszystkiego, co wiąże się z tym sakramentem od samego początku zaistnienia. Wszystkim przygotowującym się do małżeństwa życzę, by skorzystali z podanych treści, jako cennej pomocy przy budowaniu wspólnoty życia z Bogiem na Jego obraz.
Biskup siedlecki Kazimierz Gurda
Nowe wskazania dla narzeczonych
1. Przygotowanie do małżeństwa i życia rodzinnego jest jednym z ważniejszych zadań, które stają przed współczesnym duszpasterstwem rodzin. Przypomniał o tym Jan Paweł II, który w adhortacji apostolskiej „Familiaris consortio” stwierdził, że „(…) bardziej niż kiedykolwiek, w naszych czasach konieczne jest przygotowanie młodych do małżeństwa i życia rodzinnego. Dlatego Kościół winien popierać lepsze i intensywniejsze programy przygotowania do małżeństwa, ażeby wyeliminować (…) trudności, z którymi boryka się tyle małżeństw, a bardziej jeszcze po to, aby stworzyć pozytywne warunki do powstawania i dojrzewania udanych małżeństw” (FC 66). Niezbędny jest do tego czas, swoisty katechumenat, ponieważ nie da się nauczyć młodych ludzi miłości w trakcie krótkiego kursu poprzedzającego małżeństwo – wyjaśnia Papież Franciszek w adhortacji apostolskiej „Amoris laetitia” (AL 208).
Wszystkim posługującym rodzinie trzeba dołożyć wszelkich starań, by dobrze wykorzystać ten opatrznościowy czas „inicjacji” do sakramentu małżeństwa wprowadzając ich na drogę wiary ukazując piękno życia chrześcijańskiego (por. AL 205-216).
Według „Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin” przygotowanie bezpośrednie obejmuje pięć etapów, które czasowo mogą różnie przebiegać:
- Pierwsza spotkanie w kancelarii związane jest z rezerwacją ślubu (nieraz z rocznym wyprzedzeniem). W tej pierwszej rozmowie duszpasterz omówi etapy przygotowania do sakramentu małżeństwa. Wskaże miejsce głoszonych katechez, terminy spotkań w poradni rodzinnej. Narzeczeni otrzymującą Indeks przygotowania do małżeństwa.
- Drugi etap to skorzystanie z formacji chrześcijańskiej o małżeństwie obejmującej 10 katechez i udział w dniu skupienia.
- Trzeci etap to dwa indywidualne spotkania w Poradni Życia Rodzinnego.
- Czwarty to spotkanie z duszpasterzem w kancelarii parafialnej i spisanie protokołu przedślubnego (por. DDR 27).
- Piąty do duchowe przygotowanie do małżeństwa poprzez przystąpienie do sakramentu pokuty. Narzeczeni zaproszeni są do skorzystania z 2 spowiedzi przedślubnych. Pierwsza powinna odbyć się na 3 miesiące przed ślubem, druga zaś w tygodniu przed zawarciem sakramentu małżeństwa.
Idąc za sugestią papieża Franciszka o potrzebie katechumenatu narzeczonych jak i wskazaniami Episkopatu Polski, od 1 stycznia 2018 r. przygotowanie do sakramentu małżeństwa będzie miało dwie formy.
W Diecezji Siedleckiej obowiązują 2 formy przygotowania
do sakramentu małżeństwa:
Przygotowanie bliższe i bezpośrednie do małżeństwa w Diecezji Siedleckiej składa się z 10 katechez, które zasadniczo powinny być głoszone w parafiach, w dekanacie lub w innych miejscach np. ośrodkach akademickich i Domach rekolekcyjnych oraz dnia skupienia dla narzeczonych i 2 spotkań w poradni życia rodzinnego.
Pierwsza forma (zwyczajna) spotkań dla narzeczonych odbywa się w parafiach lub w dekanacie. Obejmuje ono udział w 10 katechezach, głoszonych cyklicznie np. co tydzień, dnia skupienia i skorzystanie z poradni rodzinnej (konferencja i 2 indywidualne spotkania).
Druga forma spotkań dla narzeczonych (nadzwyczajna) odbywa się w formie 2 weekendów (sobota – niedziela). Jest ona adresowane do tych, którzy z różnych powodów nie mogą uczestniczyć w regularnych spotkaniach w parafii. Narzeczeni chcący uczestniczyć w tej formie przygotowania wybierają sobie 2 terminy spotkań w domach rekolekcyjnych w Siedlanowie lub Nowym Opolu (info w zakładkach) zaznaczone podziałem cz. 1 i cz. 2. Sugerujemy, by terminy wybierać po kolei w tym samym miesiącu. Naszym zamierzeniem jest, by grupa z pierwszego weekendu uczestniczyła w drugim weekendzie (chodzi o większą integrację). Jeśli pojawią się trudności prosimy o wybranie odpowiadającego terminu. Terminy tak są proponowane, by w miesiącu zamknąć to przygotowanie. Ta forma obejmuje 10 katechez, zajęcia warsztatowe, dzień skupienia, dodatkowe spotkania indywidualne w poradni rodzinnej.
